Karbon Emisyon Ticareti

Türkiye, Kyoto Protokolünün imzalanmasından sonra, gelişmiş ülkelere karbon dioksit hakkı satma yetkisini elde etmiştir. Bu protokol, gelişmiş ülkelerin karbondioksit salınımlarını belli bir seviyenin altında tutmalarını gerektirmektedir. Belirtilen bu değeri aşarlarsa, aştıkları miktar kadar salınım hakkını, gelişmekte olan ülkelerden alabilirler. Türkiye de kurulacak olan natif yenilenebilir enerji santralleri geleneksel enerji santrallerine oranla çevreye bırakmadıkları salınım hakkını satabilirler. Ancak bu öyle basit bir olay değildir, karbon borsasına girebilmek için minimum salınım tasarrufu miktarı orta büyüklükteki bir rüzgar santraline yakın olmalıdır. Ayrıca bu miktarın çevredeki insanların yaşamlarını olumsuz etkilemediğinin kanıtlanması gerekmektedir. Dolayısıyla örneğin evine fotovoltaik solar güneş paneli takan küçük bir kullanıcının karbon borsasından para kazanma ihtimali oldukça düşüktür.

Güncel & Eleştiri

Çevre koruma organizasyonları, 01 Ocak 2010 tarihi itibariyle iklimin korunabilmesi için karbon salınımlarında 1990 yılına göre % 20 tasarruf etmenin yetmeyeceği eleştirisinde bulunmaktadır. Bunun dışında, emisyon ticaretinden elde edilen kazancın çevreyi korumaya  yönelik teknolojilerde kullanılması bazı hükümetlerce red edilmektedir. Almanya gibi birçok devlet, emisyon miktarları da çok yüksek olduğundan ve her devlet de  zararlı maddelerin üst sınırlarını kendileri belirlediklerinden, çok fazla miktarda emisyon sertifikasına sahiptirler. Bunun sonucunda da sertifika fiyatları çok fazla oranda düşmektedir. EU, tutarlılık sağlamak üzere 2008 yılında her bir devlet için üst sınırları belirlemiştir.

Ayrı bir eleştiri de 3.ncü dünya ülkeleri ile yapılan ticaret konusundadır. Bu devletlerdeki emisyonları azaltmak fikri güzel olmakla beraber, bu hedefe ulaşılamamaktadır. Bu kategorideki ülkelerde emisyon azaltımı nispeten daha az maliyetlidir. Örneğin Almanya´da 1 ton karbondioksit salınımını azaltmanın maliyeti 80 Euro´dur. Çin´de ise bu bedel 3 Euro´dur. Bu sayede firmaların aldıkları sertifikalar etkin yatırım değerinin üstüne çıkmaktadır. Bu yüzden uzmanlar direkt olarak karbondioksit pazarına yatırım yapılmasını önermektedirler. Böylelikle de milyarlarca Euro´luk kazanç mümkün olmakta ve kazanç  yeniden zorunlu olarak çevre koruma teknolojilerine aktarılmamaktadır.

Bunun dışında Emisyon azaltılması projeleri adilane bir şekilde dağıtılmamaktadır. Çin ve Hindistan´dan yüzlerce proje gelmektedir. Dünyadaki tüm projelerin % 73´ü sadece bu iki ülkeden gelmektedir. Buna karşın koskoca Afrika kıtasında sadece 30 proje olup, bunların da % 80´i Güney Afrika, Mısır ve Tunus´da gerçekleştirilmiştir. Mayıs 2010